Frans van Raemdonck - De zielezang. 1919. Nederlandse Poëzie Encyclopedie

Behorend tot: jaaroverzicht 1919 versie: 18-01-2015

Dichter:
Joris Sylphe [1ste druk]
Frans van Raemdonck [2de druk]
Titel:
De zielezang
Verzorgd door:
O. Dambre
Uitgeverij:
De Landtsheer, Temse
Jaar van verschijning: 1919
Omvang: 127p., [1] bl. pl.
Bijzonderheden:
Debuut; postuum verschenen.
2de druk 1922.

Google over dit boek

Afbeeldingen en gedichten van en uit
de 2de druk.

Scans: Poëziecentrum Gent

Frans van Raemdonck was frontsoldaat; hij kwam om bij de IJzer.

Lied van de dood

Der zullen geen klokken luien
hun droevig dooden-lied,
als ik zal vallen, dorstig
in 't bloedig Yzergebied...

Mij zal geen wagen voeren
noch volgen een zwarte stoet
van bleeke mannen, gelijk men
bij Kristene menschen doet...

Der zullen geen vrienden komen,
en op mijn graf, noch kruis
noch kronen, noch bloemen strooien,
'k zal sterven zóo ver van huis...

Maar, als die droeve tijden
van dwang en muiterij
voorbij zijn, en 't sedert maanden
gedaan is en uit met mij,

dan zal er een zonne rijzen
van vurige liefde rood...
Dan zullen de klokken luien!
voor hen, die ginds liggen, dood.

Dan zullen de klokken luien
een eeuwig verlossingslied!
Doch zij die ginds liggen, die zullen
't niet horen in 't Yzergebied!

Frans van Raemdonck [1916?]
eerder verschenen als liedblad bij
uitgeverij La Dépèche te Cherbourg, [1917]

LIEDEREN VAN DE DOOD

I.

Ze liggen vóor mij
op een rij
en ik schrei
Omdat ik ze allen
naast mij zag vallen
stok dood....

*
**

Ze liggen zoo stom.
Och waarom
is de blom
van hun jeugd reeds geschonden?
Mijn vrienden, wat schijnen
uw wonden
mij groot !...
Dat rood
rood bloed,
o wist ge wat pijnen,
wat smart
aan het hart
het mij doet...

Frans van Raemdonck, 25 mei 1915

[tekst in bundel gecentreerd afgedrukt]

naar boven

Pagina aangemaakt: 15-02-2014.

Deze pagina is mede mogelijk gemaakt door:

Vrienden van de Nederlandse Poëzie Encyclopedie

partners

Webdesign Revan Barlas