INLEIDING

De in 1931 aangevangen publicatie "Christelijke dichters van dezen tijd", beoogt een overzicht te geven van het werk der protestantsch-christelijke dichters sinds 1900.

Zeven jaar na de verschijning van de eerste bundel, is het gewenst over te gaan tot uitgave van een tweede ver-zameling, welke, evenals de eerste, in zeer nauwe samen-werking met de betrokken dichters is tot stand gebracht.

Wel is waar zijn er sindsdien eenige bloemlezingen verschenen, doch het zijn juist de inleidingen op deze bundels, waarop de meeste aandacht viel en waarover in de pers het uitvoerigst werd geschreven. Hoe verleidelijk het ook voor ondergetekende moge zijn, een beschouwing te geven over de stand der hedendaagsche protestantse dichtkunst (het hierna gebodene zou zulk een beschouwing zeker waard zijn), het lijkt mij, gelet op de discussies der laatste jaren, beter, het oorspronkelijk karakter van deze uitgave ook nu te handhaven.

Zelfs aan de beste essays, aan wier belang ik overigens niet twijfel, hebben wij nog geen enkel vers te danken.

Slechts constateer ik, dat er groei is, sinds 1931.

Hoe de protestants-christelijke dichters zich zullen ontwik-kelen, kan men moeilijk raden. Een verheugend feit acht ik, dat het vers van langere adem zijn intrede heeft gedaan.

Ik zie noch de christelijke dichters, noch de prozaïsten als een gesloten groep, met een "programma".
Men kan dit betreuren, doch aan het feit valt weinig te veranderen.

Er is evenwel onder de christelijke dichters en prozaïsten wèl contact.

Wanneer een ieder van hen zich zijn verantwoordelijkheid tegenover God, de wereld en het "heerlijk ambacht" bewust is, zijn er voor de toekomst c h r i s t e l ij k e perspectieven.

Ik memoreer, dat de dichters A.J.D. van Oosten en Martin Leopold, die aan de eerste bundel medewerkten, sindsdien zijn opgenomen in de R.K. kerk.

In Piet van Renssen, overleden 1936, ontviel de christelijke literatuur een mystiek talent. Omstreeks 1920-1925 was hij schier de enige levende stem, naast De Mérode.

Aan Van Renssens liefde voor het religieuze vers (zie zijn nalatenschap "Verstolen Schoonheid", Kampen, 1937) is het te danken dat de dichter G. Waanders niet vergeten werd. Diens eerste optreden dateert uit de tijd van het "Letter-kundig Maandblad" van het N.J.V.

G. Waanders, die een jaar na Van Renssen ontsliep, behoort tot de school van Rispens, Wapenaar en De Dérode.

De lezer treft aan het slot van deze tweede bundel een aantal Friese dichters, wier plaats mij in deze bloemlzing niet alleen wenselijk, doch zeker gewettigd lijkt.

Voor het contact met hen ben ik den heer Fedde Schurer zeer erkentelijk.

Eniger hunner verzen werden vertaald door Hein de Buin, zodat ook de lezer, voor wie het Fries niet toegankelijk is, zich een indruk omtrent deze poëzie kan vormen.

P.J. Risseeuw

Den Haag, Zomer 1938

naar boven

Jan David Ietswaart*
Muus Jacobse
Ido Keekstra
Kees Klap
Jaap Kroonenburg
Tony Lammers
Sjoerd Leiker