Woord vooraf

Nagaan wat er in de literaire tijdschriften van 1977 aan lezenswaardige gedichten en verhalen te vinden is, dat was onze taak. Wij bekeken er 25 Nederlandse en 34 Vlaamse bladen voor en hielden toen een bloemlezing in onze handen waarin 40 prozaïsten en meer dan 150 dichters met éen of meer bijdragen vertegenwoordigd waren. Een boek van 600 bladzijden zou het gevolg zijn geweest. Wij voelden daar niets voor en van onze opdrachtgeefster had het ook niet gemogen.

Dus wij krompen in tot éenvierde van de oorspronkelijke omvang en deden dit zonder spijt. Wat Vlaanderen betreft is 1977 een slecht jaar geweest, althans voorzover de tijdschriften als graadmeter kunnen dienen, en dát betreuren we wel. Geen enkel talent van groot belang kondigde zich in de tijdschriften aan. Met het proza is het blijkbaar dood tij. De drie prozabijdragen uit Vlaanderen zijn produkten van dichters, niet van typische prozaschrijvers. In de poëzie levert het woordexperiment niets meer op, het neorealisme sleept zich voort en de neo-romantiek is nog weinig zelfbewust. Tijdschriften bij de vleet, maar kwaliteit met mondjesmaat.

De ontwikkelingen in Nederland zijn duidelijk minder slecht. Het experiment kreeg er een nieuwe kans door de wedergeboorte van Raster, de terugkeer naar traditionele versvormen wordt er bewust beleefd en de opbloei van het korte verhaal zet door. In diverse tijdschriften, zowel van Noord als van Zuid, blijkt het genre van de schets tot leven te komen.

Dat in Nederland de meeste kwaliteit te vinden is in de grote tijdschriften blijkt overduidelijk. Vrijwel alle gekozen bijdragen komen uit Maatstaf, De Revisor, Raster, Hollands Maandblad, Tirade en De Gids, slechts éen uit een kleiner tijdschrift, De Schans. In Vlaanderen blijkt dit anders te liggen: hier leverden naast Dietsche Warande en Belfort, De Vlaamse Gids en Kreatief ook Drempel, Restant, Dimensie en de Poëziekrant éen auteur. Hoe buitengewoon gering het Noord-Zuid-verkeer is blijkt wel uit het feit dat slechts éen gekozen auteur zijn werk óver de grens heeft gepubliceerd.

Over het algemeen hebben wij geen werk opgenomen dat op het moment waarop wij onze taak volbracht achtten, in boekvorm te krijgen was. Uiteraard is daardoor nogal wat belangrijk werk afgevallen. Op deze regel is slechts een uitzondering gemaakt wanneer bleek dat de betrokken auteur in het buurland nagenoeg onbekend was.

Wat u voor U hebt liggen is een keuze, die altijd door drie en meestal door alle vier redacteuren onderschreven kon worden. Daarmee is zij niet minder subjectief, dat spreekt.

Fernand Auwera
Margaretha Ferguson
Wam de Moor
Rudolf van de Perre
Ludo Simons, redactiesecretaris