|
|
||||||||||||||||||||||||||
versie: 10-08-2016 - redacteur: Bart FM Droog
Zie ook: Groninger dichters Hans van Pinxteren groeide op in een katholiek gezin. Hij volgde het door jezuïeten geleide Ignatatius College in zijn geboorteplaats Amsterdam. Na het behalen van het HBS-A diploma studeerde hij eerst een jaar politicologie aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam, om vervolgens voor Franse taal- en letterkunde te kiezen. De studie brak hij na twee jaar af, omdat hij geen carrière als leraar Frans ambieerde. Tijdens zijn studie en daarna verrichte hij als uitzendkracht ongeschoold werk, als fabrieksarbeider, schoonmaker en verhuizer. De ervaringen die hij daarbij opdeed beschouwde hij als noodzakelijk voor het auteursschap. Vanaf 1965 publiceerde hij gedichten en verhalen. Per toeval rolde hij in het vertaalwerk: zijn buurman in Amsterdam, dirigent Rein Krol van het Radio Omroepkoor, vroeg hem om tien gedichten van Arthur Rimbaud te vertalen. Die gedichten grepen Van Pinxteren zo aan, dat hij besloot meer materiaal van Rimbaud naar het Nederlands om te zetten. Hans van Pinxteren, 2001: "Veel mensen kennen mij alleen als vertaler en niet als dichter. Dat is voor mij bijna onbegrijpelijk. Ik schreef veel eerder gedichten dan dat ik vertalingen maakte. Mijn dichten en vertalen vormen een organisch geheel. Zoals Brodsky eens heeft gezegd: 'Een dichter is in wezen een vertaler, alleen weet hij niet uit welke taal.' Het zijn voor mij twee manieren om met taal om te gaan, twee zijden van dezelfde medaille." Hans van Pinxteren woonde en werkte in het vierde kwartaal van de 20ste eeuw in het Groningse Stedum. Zijn vrouw, beeldend kunstenaar Anna Dammers, was destijds docent aan Academie Minerva te Groningen. Inmiddels woont hij in Haarlem. Naast het schrijven van zijn eigen poëzie en proza, vertaalde hij onder meer werken van Gustave Flaubert (Madame Bovary) Michel de Montaigne, Stenhal, Voltaire, Balzac de Honoré, Charles Baudelaire en Arthur Rimbaud. Met Kiki Coumans zette hij in 2010 De nevelkathedraal (La cathédrale de brume, 1983) van Paul Willems naar het Nederlands om. Over het vertalen publiceerde hij: De hond van Rabelais. Fasen in een vertaalproces (VertalersVakschool, Amsterdam, 2012. 159p.; Vertaalverhalen nr. 1). Hij ontving de Martinus Nijhoff-prijs (1980) voor zijn vertaling van Flauberts Salammbô en de Dr. Elly Jaffé-prijs (2001) voor zijn vertaling van de Essais (Essays) van Montaigne. Over Hans van Pinxteren
Vluchtig schuinschrift. In de Knipscheer, Haarlem, 1981. 43p.
Overige genres en vertalingen Bloemlezingen:
deze pagina is mede mogelijk gemaakt door:
Vrienden van de Nederlandse Poëzie Encyclopedie
|
||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||
