Inleiding [fragmenten]

Volgens de telling van de christelijke traditie is het derde millennium, aangebroken. We zijn het portaal doorgegaan dat de 20^ste eeuw van de 21^ste eeuw scheidde, en alles lijkt te veranderen. In de literaire scene hebben de ontwikkelingen ook niet stilgestaan. Inmiddels heeft zich een nieuwe generatie dichters aangediend.

Vanuit de lucht is een bloemlezing die een overzicht biedt van deze dichters. Vanuit de lucht is niet programmatisch van aard, maar tracht de stand van zaken op poëtisch gebied bij de eerste generatie dichters van de 21^ste eeuw weer te geven. (...)

Met het woord generatie wordt in deze bloemlezing dan ook één specifieke definitie uit de Van Dale Groot woordenboek der Nederlandse taal bedoeld, namelijk een 'groep van ongeveer gelijktijdig geboren wezens'. De enige overeenkomsten in dit geval zijn: dat de dichters na 1970 zijn geboren, Nederlandstalige poëzie schrijven, zojuist gedebuteerd zijn of dat zeer binnenkort gaan doen, publiceren in literaire tijdschriften, het en der te vinden zijn op verschillende literaire podia, hun werk serieus nemen en er actief mee bezig zijn. (...)

Voorts wil ik nog even duidelijkheid scheppen: Vanuit de lucht is gedeeltelijk wel en gedeeltelijk ook niet een opvolger van Sprong naar de sterren, de bloemlezing met de laatste generatie dichters van de 20^ste eeuw, samengesteld en ingeleid door Ruben van Gogh. Wel is Vanuit de lucht een opvolger, omdat het ook hier weer gaat om jonge dichters. Geen opvolger is Vanuit de lucht omdat deze bloemlezing geen programmatische insteek heeft. Wat echter belangrijk is, is dat Ruben van Gogh de traditie van het bloemlezen van jonge dichters weer heeft opgepikt en nieuw leven heeft ingeblazen. Een traditie die in de jaren dertig gebruikelijk was, toen bloemlezingen met jonge dichters jaarlijks verschenen. Met Vanuit de lucht tracht ik die traditie voort te zetten. Ik hoop dat er na deze bundel nog meer op reguliere basis verschijnende bloemlezingen van jonge dichters zullen worden uitgegeven. (...)

Daniël Dee

Groningen, najaar 2001