Woord vooraf

De titel waaronder deze gedichten zijn samengebracht brengt een dubbele tegenstelling tot uitdrukking: het thema van dit boekje.

In het leven ontmoeten wij de dood die het leven vernietigt. Die bedreiging kan al gevoeld worden in ieder afscheid, hoe tijdelijk misschien ook. Er ligt iets beangstigends in van: zouden wij elkaar ooit terugzien? Zo kan ook het zien vallen van een herfstblad ons opeens doen schrikken en ons bepalen bij onze eigen broosheid. Ziekte van anderen of onszelf, het sterven van lieve naasten; steeds onontkoombaarder wordt het besef van de eigen eindigheid.

Dat wat ons zo diep raakt heeft uiteraard ook uitdrukking gevonden in poëzie. Soms wordt men zich, die poëzie
lezende, eerst goed de realiteit van de dood en van de daarvoor in ons aanwezige angst bewust.

Waarom zulke gedichten opgenomen? Omdat de tweede helft van de titel, 'de dood en het leven', pas dan kan gaan
klinken (de vertroosting van die omgekeerde orde). Wie de realiteit van de dood (ten diepste het losgescheurd zijn van
de Levende) verdringt, kan niet getroost worden door de
stem van de Opgestane, die gezegd heeft: 'Wie in Mij
gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven', Joh. 11 : 25.
Ook het geloof dat zich tot in de dood durft vast te houden
aan deze woorden, is uitgezegd in poëzie, evenals de verwachting van de vernietiging van de dood.

Men vindt in deze gedichtenbundel die twee tegenstellingen niet zuiver na elkaar gerangschikt. Meer in strijd met elkaar
en in golven van verwerking, zoals dat ook bij onze eigen ervaring het geval is.

Moge dit boekje deze ervaring verdiepen.

Inge Lievaart