Vooraf

(...) Deze bloemlezing met gedichten over de dood bevat een zestigtal verzen van Nederlandse en Vlaamse dichters na Tachtig. Typische in memoriam-poëzie, waarin de specifieke hoedanigheden van de overledene centraal staan, heb ik er niet in opgenomen, evenmin als verzen waarvan de vergankelijkheid eerder dan het sterven of gestorven-zijn het thema vormt. (...)

Ik heb er naar gestreefd gedichten op te nemen met een zo algemeen geldig mogelijk karakter. Dat blijkt al uit het weglaten van in memoriamverzen met een sterk (auto)biografisch karakter. Het kriterium was dus onder meer hanteerbaarheid door velen: door ons die onvermijdelijk met dit verschijnsel, in zichzelf of in de ander, worden geconfronteerd. Het ging me hier om de voorstellingen van de dood als verschijnsel, de verbeeldingen van het sterven en het gestorven-zijn van de ander en zichzelf, niet om poëtische necrologieën. (...)