Verantwoording van de redactie

Het literaire tijdschrift dient als eerste opvang voor schrijver en lezer: wat is er voor nieuws, oud nieuws en nieuw nieuws?

Maar niemand schrijft of leest om bij een tijdschrift stil te staan. Als het goed is komt een verhaal of gedicht in een bundel en die bundel in een reeks, in een oeuvre.

Toch heeft het zin een bloemlezing te maken uit wat in één jaar literair aan de gang is: de teksten zijn nog niet of net niet aan hun eigen bundeling toe en geven in hun willekeurige verband elkaar een ongedacht reliëf. Bovendien kan het zijn dat en gedicht of verhaal nooit meer zó te lezen zal zijn, dus ook deze variant van een tekst in het spel van veranderingen dat literatuur heet, moet kunnen worden gevolgd.

Dit uitgangspunt bepaalt de vrijheid van keuze. Niet de allerhoogste literaire norm – wat die ook mag of waard moge wezen – is het kriterium van plaatsing. Wel de kans op veranderlijk in leven blijven. Die vrijheid wordt trouwens meteen weer beperkt: lange verhalen zouden teveel plaatsruimte in beslag nemen en dat geldt ook voor een dichter in reeksen. Het is ook best mogelijk dat een andere redactie tot een andere kaleidoskoop zou zijn gekomen.

Zo beweeglijk is het beeld van ook deze jaargang 1975, waarin weer nieuwe tijdschriften uit Noord en Zuid hun intrede doen, waarin literatuur van arbeiders en intellectuelen broederlijk vereend wordt en van geen grenzen weten wil.


Rein Bloem
Hugo Brems
Clara Eggink
Emiel Willekens
Ludo Simons, redactiesecretaris