Titel:
"Toen de dieren nog spraken...."
Een bundel Nederlandsche fabels
Verzameld en van een
inleiding voorzien door:
P.H. Muller
Uitgeverij:
Bigot en Van Rossum N.V.,
Amsterdam
Jaar van verschijning: [1946]
Omvang: 63 p.
Bijzonderheden:
De Uilenreeks no. 47

Met verklarende aantekeningen

Google over dit boek

TER INLEIDING.

Literair gezien behoort de fabel tot het genre der epische vormen. Dat wil zeggen, dat de fabel gerekend wordt tot dezelfde groep, waartoe ook het epos, de ballade, het sprookje, de parabel en de roman behooren. In de fabel wendt de auteur zich tot zijn lezers met een moraliseering, met een les, een vermaning of een waarschuwing; doch hij doet dit niet direct en onver-heeld maar door het vertellen van een verhaal, ontleend aan dieren- doch ook wel aan planten-leven, welk leven door den verhalenden dichter min of meer wordt ver-menschelijkt. De handeling in de fabel, waarvan de voor-opgezette bedoeling dus didactisch is, wordt niet aan tijdnen plaats gebonden. Daarom beginnen de vertellin-gen, in poëzie en proza, waarin dieren en hun beleve-nissen de hoofdrol hebben, vaak met: "Er was eens..." De fabel vertelt haar geschiedenis, zich beperkend tot hoofdtrekken en ze wordt aesthetisch hooger gesteld, naarmate ze sterke beknoptheid paart aan groote vol-ledigheid en duidelijkheid van teekening. Dat daarmee aan de taal en de beeldvorming, aan de poëtische dictie in 't algemeen voor de fabel hooge eischen worden ge-steld, is duidelijk.